Asset Publisher
Ochrona lasu
Wieża przeciwpożarowa. Fot. Paweł Mrowiński
Schron dla nietoperzy. Fot. Paweł Mrowiński
Zbiornik przeciwpożarowy. Fot. Paweł Mrowiński
Drzewostan zachowawczy - ponad 200-letni bór sosnowy. Fot. Paweł Mrowiński.
Pułapka feromonowa na brudnicę mniszkę. Paweł Mrowiński
Oprysk chemiczny przeciwko szkodliwym owadom. Fot. Paweł Mrowiński
Wieża przeciwpożarowa (obserwacyjna). Fot. Paweł Mrowiński
Wiatrołom. Fot. Paweł Mrowiński
Pułapka na szkodliwe owady. Fot. Paweł Mrowiński
Akcja przeciwpożarowa. Fot. Paweł Mrowiński
Ochrona lasu to ogół działań zmierzających do zachowania trwałości lasu, tak przez podnoszenie jego naturalnej odporności na działanie czynników biotycznych, abiotycznych i antropogenicznych, jak i przez wykonywanie działań ochronnych przeciwdziałających niekorzystnym wpływom czynników szkodliwych.
Czynniki zagrażające trwałości istnienia lasów:
- czynniki abiotyczne – należą tu procesy zachodzące w przyrodzie nieożywionej, np. przymrozki, susze, intensywne opady, silne wiatry.
- czynniki biotyczne – zagrożenie dla lasów powodują elementy przyrody ożywionej, np. owady, grzyby chorobotwórcze.
- czynniki antropogeniczne – bezpośrednio związane z działalnością ludzką, np. emisje przemysłowe, zanieczyszczenie wód, obniżenie poziomu wód gruntowych.
Aktualny stan zdrowotny i sanitarny lasów Nadleśnictwa Lubsko ocenia się jako dobry. Występujące w minionym okresie gospodarczym szkody od czynników abiotycznych, biotycznych i antropogenicznych nie stwarzały istotnego zagrożenia dla stabilności drzewostanów.
Ochrona lasu przed szkodliwymi owadami
Do szkodliwych owadów liściożernych, które występują w naszych lasach należą: barczatka sosnówka, brudnica mniszka i strzygonia choinówka.
Owady te wystąpiły w tzw. ogniskach gradacyjnych w latach 1999-2008. Powierzchnia ognisk gradacyjnych w Nadleśnictwie Lubsko wynosi 2 601,52 hektarów.
Bardzo ważnymi sprzymierzeńcami leśnika w walce z nadmiernym rozmnożeniem się szkodliwych owadów są ptaki.
W celu zmniejszenia szkód wyrządzanych przez owady, oprócz stosowania preparatów chemicznych (ograniczonego do sytuacji koniecznych), stosuje się także inne metody ochrony lasu. Ważne jest wzmacnianie naturalnej odporności biologicznej lasu, m.in. przez ochronę ptaków, nietoperzy i mrowisk, zwiększanie udziału gatunków liściastych, preferowanie odnowienia naturalnego.
Dzięcioł czarny. Fot. Paweł Mrowiński
Ochrona przed szkodami wyrządzanymi przez zwierzynę łowną
Obszary leśne Nadleśnictwa Lubsko stanowią miejsce przebywania dużych populacji zwierząt łownych, głównie jeleni, saren i dzików.
Zwierzyna ma istotny wpływ na gospodarkę leśną, jednak na terenie nadleśnictwa poziom szkód utrzymuje się na poziomie ekonomicznie znośnym. W ostatnich latach zauważalny jest istotny spadek powierzchni uszkadzanych drzewostanów. Wpływ na to ma stosowanie różnorodnych metod ochrony np.: grodzenie upraw i podsadzeń, wykładanie drzew zgryzowych, utrzymywanie ilości zwierząt łownych na odpowiednim poziomie.
Łania - samica jelenia. Fot. Paweł Mrowiński
Zagrożenia ze strony chorób grzybowych
Spośród chorobotwórczych grzybów największe zagrożenie istnieje ze strony opieńki i huby korzeni w drzewostanach sosnowych na gruntach porolnych.
W Nadleśnictwie Lubsko na gruntach porolnych znajduje się 3591,33 hektarów lasów.
W uprawach dużym zagrożeniem jest opieńka i osutka sosnowa. Ponadto we wszystkich drzewostanach, które przekroczyły wiek dojrzałości rębnej (przeszłorębnych) występuje huba sosny.
Ochrona drzew przed chorobami powodowanymi przez grzyby chorobotwórcze (patogeniczne), mająca na celu zmniejszenie szkód, polega na stosowaniu odpowiednich działań profilaktycznych, do których należy m.in.: prawidłowe wykonywanie w odpowiednim czasie zabiegów i cięć pielęgnacyjnych w młodszych drzewostanach, sadzenie drzew liściastych w lukach powstałych po drzewach zaatakowanych przez hubę, unikanie odnawiania gatunkami iglastymi powierzchni z występującą opieńką. Pniaki po ściętych drzewach zabezpiecza się biopreparatami.