Asset Publisher Asset Publisher

Duże zagrożenie pożarowe w lubskich lasach!

Od wielu dni utrzymuje się duże zagrożenie pożarowe lasów. Ściółka jest sucha jak papier!

Apelujemy o czujność i ostrożność podczas przebywania w lesie lub w jego pobliżu, a w przypadku zauważeniu ognia o niezwłocznie alarmowanie służb ratowniczych, poprzez numer 112.

Podczas dużego zagrożenia pożarowego należy także pamiętać o bezwzględnym zakazie używania ognia, w tym o zakazie używania kuchenek gazowych, na terenach udostępnionych przez Lasy Państwowe do bushcraftu i survivalu.  

Od początku roku w Nadleśnictwie Lubsko miało już miejsce 25 pożarów o łącznej powierzchni 21,43 hektarów. W zdecydowanej większości przyczyną tych pożarów były celowe podpalenia! Dla porównania – przez cały rok 2021 wybuchło 10 pożarów o łącznej powierzchni 0,2 ha. Tegoroczne dane mogą więc budzić niepokój.

Średnia wilgotność ściółki w lubskich lasach w sierpniu to 12,02 procent. W godzinach popołudniowych spada ona często poniżej 10 procent. To skrajnie niskie wartości. 

W 2022 r. na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Zielonej Górze wybuchło 366 pożarów lasu, a spaleniu uległo niemal 92 ha powierzchni leśnej. Służby przeciwpożarowe nadleśnictw przeprowadziły prawie 700 interwencji na granicy łąk, pól i nieużytków z lasami.

 

 

Pożar to największa katastrofa dla lasu. Spalone zostają nie tylko drzewa, ale cały istniejący świat organizmów tworzący skomplikowany system biologiczny. Potrzeba wielu dziesiątków lat oraz dużych nakładów pracy i pieniędzy, aby odtworzyć las w miejsce tego, który pożar tak szybko strawił.

Główne przyczyny pożarów lasów to:

• celowe podpalenia,

• nieostrożne obchodzenie się z ogniem,

• wypalanie traw i nieużytków.

Lasy Nadleśnictwa Lubsko zaliczone są do najwyższej, czyli pierwszej kategorii zagrożenia pożarowego. W przeszłości miały tu miejsce pożary lasów, które objęły duże powierzchnie, w tym Wielki Pożar Lasu w okolicach Zasiek (3 - 4 sierpnia 1982 r.), który do 1992 r. był największym pożarem w lasach gospodarczych w powojennej Polsce.

Współcześnie ochrona przeciwpożarowa w Lasach Państwowych oparta jest na sprawnym i skutecznie działającym systemie, dzięki któremu możliwe jest szybkie wykrywanie pożarów, alarmowanie odpowiednich służb ratowniczych i prowadzenie akcji gaśniczej.

Leśnicy podejmują szereg działań, aby zapobiegać pożarom, a w razie ich wybuchu - szybko zareagować.

Elementy tego systemu to:

  • punkty alarmowo-dyspozycyjne, działające we wszystkich regionalnych dyrekcjach LP i nadleśnictwach,
  • sieć dostrzegalni przeciwpożarowych, z których prowadzi się obserwację lasu,
  • sieć punktów prognostycznych i pomocniczych, wyposażonych w odpowiednią aparaturę do pomiaru wilgotności ściółki sosnowej i powietrza, w których określa się aktualny stopień zagrożenia pożarowego lasu,
  • sieć łączności radiotelefonicznej,
  • sieć dojazdów pożarowych,
  • bazy sprzętu do gaszenia pożarów lasu,
  • sieć punktów czerpania wody,
  • pasy przeciwpożarowe, oddzielające las od obiektów stanowiących zagrożenie pożarowe (takich jak np. parkingi leśne, linie kolejowe, zakłady przemysłowe, drogi publiczne, poligony wojskowe).

W okresie zwiększonego zagrożenia pożarowego działają również leśne bazy lotnicze. Stacjonują w nich samoloty oraz śmigłowce, które są wykorzystywane do patrolowania obszarów leśnych i gaszenia pożarów.

 

 

Ważne miejsce w ochronie lasów przed pożarami zajmuje edukacja leśna. Corocznie, leśnicy Nadleśnictwa Lubsko przeprowadzają akcję edukacyjną "Wiosna bez płomieni".

Więcej informacji:

Zagrożenie pożarowe (mapa oraz dane)

Wiosna bez płomieni

Pożar lasu w Nadleśnictwie Lubsko (4 kwietnia 2022 r.)

Wielki Pożar Lasu – Zasieki 1982