Rezerwat jest częścią dość dużego obszaru bagien wkomponowanych w krajobraz wydm śródlądowych, w przeważającej części porośniętych przez bory sosnowe.

Na terenie rezerwatu znajduje się najdalej na południe wysunięte stanowisko woskownicy europejskiej, której zwarty zasięg w Polsce ograniczony jest jedynie do strefy przymorskiej.

Woskownica jest objęta całkowitą ochroną prawną i znajduje się na Krajowej Czerwonej Liście, jako gatunek zagrożony wymarciem poza granicami zwartego zasięgu.

W granicach rezerwatu woskownica tworzy własne zbiorowisko roślinne (Myricetum galis) oraz w postaci niewielkich kęp zachowała się w nasadzeniach świerkowo-sosnowych, porastających tam jej pierwotne siedlisko.

Woskownica europejska. Fot. Paweł Mrowiński

Woskownica europejska to silnie rozgałęziony krzew o wysokości 0,5-2,5 m. Cała roślina wydziela aromatyczny zapach. Polska nazwa „woskownica" pochodzi od złotawego wosku okrywającego od zewnątrz owoce (drobne orzeszki).

Ponadto stwierdzono tu również inne gatunki roślin z Krajowej Czerwonej Listy, są to: narecznica grzebieniasta, sit ostrokwiatowy i goryczka wąskolistna.

Data i akt prawny obejmujący rezerwat ochroną: Zarzadzenie nr 58/2012 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie WLKP z dnia 18 grudnia 2012 r.

Powierzchnia pod ochroną: 9,53 ha, otulina rezerwatu 25,33 ha